چسب فیبرینی
در حال حاضر استفاده از چسب فیبرینی تنها گزینه غیرجراحی برای درمان فیستول مقعد است. در این روش چسب فیبرینی به درون فیستول تزریق می‌شود تا مسیر آن را پر کند. این چسب، از طریق منفذ فیستول تزریق شده و سپس منفذ با بخیه بسته می‌شود.
از آنجا که استفاده از چسب فیبرینی ساده، بی‌خطر و بدون درد است، این روش به یک گزینه جذاب تبدیل شده است. البته، نتایج طولانی مدت این روش درمانی ضعیف هستند. برای مثال، در یک تحقیق کوچک، نرخ موفقیت اولیه این روش 77% گزارش شد، در حالیکه بعد از 16 ماه، تنها موفقیت درمان 14% از بیماران همچنان ادامه داشت.
عوارض
عوارض بعد از درمان در این روش می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- بند آمدن ادرار
- خونریزی
- تراکم مدفوع
- بواسیر ترومبوزه
همچنین برخی از عوارض آن که با تأخیر ظاهر می‌شوند عبارتند از:
- عُود
- بی‌اختیاری مدفوع
- تنگی مقعد. فرایند بهبود، باعث فیبروز مجرای مقعد می‌شود؛ استفاده از غذاها و مکمل‌های حجم دهنده مدفوع به جلوگیری از باریک شدن این مجرا کمک می‌کند
- تأخیر در بهبود زخم. درمان کامل ظرف 12 هفته صورت می‌پذیرد، مگر آنکه وجود یک بیماری زمینه‌ای آن را مختل کند (مثلاً شخص مبتلا به بیماری کرون باشد یا حتی خود این عارضه عود کند)
نرخ عود بیماری و بی‌اختیاری مدفوع بعد از درمان، برای انواع روش‌های درمانی مورد استفاده به شرح زیر است:
- فیستولوتومی استاندارد: نرخ عود گزارش شده 0 تا 18% است و نرخ هرگونه بی‌اختیاری مدفوع 3 تا 7% است.
- استفاده از نخ ستن: نرخ عود گزارش شده 0 تا 17% است، و نرخ هرگونه بی‌اختیاری مدفوع 0 تا 17% است.
- فلپ مخاطی عضلانی مقعد: نرخ عود گزارش شده 1 تا 17% است، و نرخ هرگونه بی‌اختیاری مدفوع 6 تا 8% است.
- نرخ گزارش شده برای عود 0 تا 17% است، و نرخ هرگونه بی‌اختیاری مدفوع 0 تا 17% است.
- فیستول
- ۹۵/۰۸/۱۵